Το Αλφαβητάρι χειμερινών κινηματογράφων

Το αλφαβητάρι των χειμερινών κινηματογράφων

Στις γραμμές που ακολουθούν, δίνουμε ένα πολύ συνοπτικό προφίλ των χειμερινών κινηματογράφων του κέντρου και των κοντινών συνοικιών της Αθήνας, που λειτούργησαν μετά τον πόλεμο.

Τα γράμματα Α και Β υποδηλώνουν την κατάταξη των κινηματογράφων σε Α και Β προβολής, ή τη μετάβασή τους από τη Β στην Α (Β > Α), καθώς και αντίστροφα. Οι αναφερόμενες μετατροπές αφορούν στην πρώτη μετα-κινηματογραφική περίοδο, ενώ ενδέχεται να έχουν ακολουθήσει και άλλες.

Οι παρατηρήσεις σας είναι ευπρόσδεκτες.

ΑΑΒΟΡΑ, Νεάπολη (Β > Α)

Οφείλει το απρόοπτο όνομά του στην επιδίωξη να είναι πρώτος, αλφαβητικά, στη λίστα των κινηματογράφων. Ξεκίνησε στη βήτα προβολή, στην οποία υπάγονταν και οι γύρω κινηματογράφοι, αλλά όπως και εκείνοι ανέβηκε σύντομα στην άλφα. Τοποθετήθηκε ως κινηματογράφος κατ’ εξοχήν ελληνικών ταινιών. Στη φάση της παρακμής των αιθουσών εγκατέστησε ένα ισχυρό ηχητικό σύστημα, πρόγονο του σημερινού Dolby, που δεν διατηρήθηκε για πολύ. Βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία.

ΑΒΑΝΑ, Χαλάνδρι (Β > Α)

Σχετικά απόκεντρος στην αρχή του, μακριά από το κέντρο του Χαλανδρίου, στο Νέο Ψυχικό, αν και σχεδόν πάνω στην (ήσυχη, τότε) Κηφισίας. Εισπρακτικός σταθμός στα χρονικά του, η αποκλειστική προβολή της ταινίας «Η ιστορία της Ο» (με άδεια προβολής μόνο σε ένα κινηματογράφο εκτός κέντρου, όπως είχε γίνει και για κάποιες άλλες ταινίες). Διαθέτει μεγάλη στενόμακρη αίθουσα με εξώστη και θερινό στην ταράτσα.

ΑΒΑΝΑ, Χολαργός (Β)

Στην καρδιά του Χολαργού, δεν μπόρεσε να αντέξει την κρίση. Κατεδαφίστηκε.

ABC, Δάφνη (Α)

Στη θέση του παλαιού θερινού Ορφεύς και στον πρώτο όροφο του νέου κτιρίου, διαρκούς λειτουργίας με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα. Εξ αρχής στην Α προβολή. Ως αίθουσα δεν είχε να παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο, αν και σύγχρονης κατασκευής, ωστόσο είχε καλή κίνηση. Κατεδαφίστηκε.

ΑΒΕΡΩΦ, Λυκούργου (Α > Β)

Εμφανίστηκε απροσδόκητα στο ισόγειο ενός παλιού κτιρίου και ξεκίνησε με ταινίες εκτός εμπορικού κυκλώματος –ρωσικής και ανατολικής παραγωγής, συχνά σε αποκλειστική προβολή– για να στραφεί σύντομα σε «δεύτερες» ταινίες ελληνικής παραγωγής που δεν έβρισκαν άλλη φιλόξενη στέγη. Κατέληξε κινηματογράφος ταινιών σεξ και βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία.

ΑΔΩΝΙΣ, Ζωγράφου (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος, στη θέση του δημοφιλούς ομώνυμου θερινού. Διέθετε εξώστη και λειτουργούσε και το καλοκαίρι, με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα. Κατεδαφίστηκε.

ΑΕΛΛΩ, Πατησίων (Α)

Παλιός θερινός κινηματογράφος –με συχνές θερινές πρεμιέρες άλφα προβολής– που μετατράπηκε σε χειμερινό με θερινό στην ταράτσα. Σχετικά πρόσφατα η πλατεία και ο εξώστης μοιράστηκαν στα δύο ώστε να δημιουργηθούν τέσσερις αίθουσες, συν μια μικρή που δημιουργήθηκε στο υπόγειο, ενώ η ταράτσα παραμένει ως είχε. Βρίσκεται σε λειτουργία.

ΑΕΛΛΩ, Χολαργός (Β)

Από τους παλιούς μικρούς κινηματογράφους των «προαστίων», υποβαθμίστηκε όταν άνοιξαν κοντά του οι νεότεροι και μεγαλύτεροι. Κατεδαφίστηκε.

ΑΘΗΝΑ, Πατησίων (Α)

Στη θέση του ομώνυμου παλαιότερου θερινού, στο ισόγειο πια μιας πολυκατοικίας, διέθετε μεγάλη πλατεία και εξώστη, δημιουργημένος «καθώς πρέπει». Υπήρξε ο «αριστοκρατικός» κινηματογράφος της Πατησίων, με καλές ξένες ταινίες και ελάχιστες ελληνικές. Από τότε που η εποχή των μεγάλων κινηματογράφων πέρασε, παραμένει κλειστός.

ΑΘΗΝΑ, Ιλίσια (Β)

Αρκετά μεγάλη αίθουσα, σε υποτονικό όμως σημείο, με –μοιραία– περιορισμένη κίνηση. Στο τέλος του έγινε μια προσπάθεια για στροφή σε καλλιτεχνικές ταινίες, λόγω του φοιτητικού κόσμου της περιοχής, χωρίς όμως επιτυχία.

ΑΘΗΝΑΙΑ, Πανεπιστημίου (Β)

Πρώην Βρετάνια, που μετονομάστηκε (όπως και άλλες επιχειρήσεις) όταν τη δεκαετία του 50 δημιουργήθηκε στην Ελλάδα ένα αντι-βρετανικό κλίμα. Διέθετε μεγάλη πλατεία και, αντί για εξώστη, θεωρείο στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αν και πολύ κεντρικός, παρουσίαζε κατά κανόνα επιλεγμένες ταινίες Β προβολής που απευθύνονταν σε κοσμικό κοινό και που παρέμεναν για περισσότερο από μία εβδομάδα. Οι ταινίες «Βιολετέρα» και «Από στιγμή σε στιγμή» είχαν καταρρίψει ρεκόρ εβδομάδων. Μετατράπηκε σε θέατρο, αρχικά από τη Νόνικα Γαληνέα, αποκτώντας ξανά το αρχικό του όνομα (Βρετάνια) και εξακολουθεί να βρίσκεται σε λειτουργία ως θέατρο.

ΑΘΗΝΑΪΚΟΝ, Δημαρχείο (Β)

Παλιός λαϊκός κινηματογράφος με ταυτόχρονη προβολή δύο ταινιών και αποκλειστικά ανδρικό κοινό που ενίοτε προκαλούσε επεισόδια. Διέθετε εξώστη. Στην περίοδο της επταετίας, με την τάση ευπρεπισμού που επιβαλλόταν, ανακαινίστηκε ριζικά και μετατράπηκε σε μια πολύ κομψή αίθουσα, χωρίς βέβαια να αλλάξει τη λαϊκή του προσωπικότητα. Έχει κατεδαφιστεί και το όνομά του το έχει δανειστεί νεώτερος κινηματογράφος της περιοχής (λειτουργεί σε διαμορφωμένο πρώην κατάστημα) που προβάλλει ταινίες σεξ.

ΑΘΗΝΑΙΟΝ, Αμπελόκηποι (Α)

Στη θέση του παλαιού θερινού κινηματογράφου Φλερύ, έγινε ο εμβληματικός κινηματογράφος των Αμπελοκήπων, με μοντέρνο σχεδιασμό και εγκαταστάσεις. Έκαναν αίσθηση τα φωτεινά αστεράκια που περιέβαλλαν την οθόνη και άλλαζαν χρώματα, καθώς και οι «κρυφοί φωτισμοί». Ο παλιός εξώστης μετατράπηκε σε ξεχωριστή αίθουσα. Οι δυο αίθουσες βρίσκονται σε λειτουργία.

ΑΘΗΝΑΪΣ, Δάφνη (Β)

Ο πρώτος χειμερινός της Δάφνης, μικρός και χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις. «Έμεινε πίσω» με την εμφάνιση των νεώτερων, διατήρησε ένα δικό του λαϊκότερο προφίλ, μετέπειτα χρησιμοποιήθηκε ως συνεργείο αυτοκινήτων και κατεδαφίστηκε.

ΑΘΗΝΑΪΣ, Μεταξουργείο (Β)

Νέος κινηματογράφος, δημιουργημένος στο χώρο παλαιού εργοστασίου που μετατράπηκε σε κέντρο καλλιτεχνικών εκδηλώσεων. Αρχικά λειτούργησαν δύο αίθουσες (Αθηναΐς 1 και Αθηναΐς 2) από τις οποίες η μία μετατράπηκε σε θέατρο.

ΑΙΑΣ, Αμπελόκηποι (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος που προέκυψε από τη στέγαση του ομώνυμου θερινού, θυμίζοντας… λυόμενο. Είχε μόνο πλατεία, συγκέντρωνε το λαϊκό κοινό της περιοχής και ήταν αρκετά πίσω για την εποχή του. Λειτουργούσε και το καλοκαίρι, ξαναβρίσκοντας κάτι… από το χαμένο του θερινό εαυτό. Κατεδαφίστηκε.

ΑΙΓΛΗ, Δάφνη (Β)Μεγάλος κινηματογράφος, διαρκούς λειτουργίας. Στο τέλος του λειτούργησε για λίγο ως θέατρο. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΑΪΦΕΛ, Γουδή (Β)

Μοντέρνος κινηματογράφος, αρχικά σε αυτόνομο κτίριο. Διέθετε εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Λίγο αργότερα, τη θέση του θερινού κατέλαβε… πολυκατοικία. Σήμερα έχει μετατραπεί σε γυμναστήριο.

ΑΚΤΙΣ, Κουκάκι (Β)

Κάτω από τη γέφυρα της Καλλιρρόης, δύσκολα προσπελάσιμος, λαϊκού προφίλ, λειτουργούσε και το καλοκαίρι… μεταφέροντας τον τοίχο της οθόνης. Κατεδαφίστηκε.

ΑΛΑΣΚΑ, Πατησίων (Β)

Ο ένας από το θρυλικό λαϊκό δίδυμο της Πατησίων, στην περιοχή της Ομόνοιας (βλ. Ροζικλαίρ). Διέθετε συμπαθητική αίθουσα χωρίς εξώστη και προέβαλλε δύο ταινίες ταυτόχρονα. Στην περίοδο της επταετίας έγινε μια ανεπιτυχής προσπάθεια αναβάθμισης και με προβολή μιας ταινίας, αλλά αυτή η φάση κράτησε ελάχιστα. Ακολούθησε η προβολή ταινιών σεξ και σήμερα έχει μετατραπεί σε κατάστημα.

ΑΛΕΓΡΑ, Νέο Ψυχικό (Β)

Σχετικά μικρός (με εξώστη) και πολύ συμπαθητικός κινηματογράφος, χαμηλών τόνων και χαμηλών επιδόσεων. Μετατράπηκε σε συνεργείο αυτοκινήτων.

ΑΛΕΚΑ, Ζωγράφου (Β > Α)

Απρόσωπος, αρχικά, κινηματογράφος, χωρίς εξώστη και με θερινό στην ταράτσα που διαθέτει διαφορετική είσοδο. Πρόσφατα ανακαινίστηκε ριζικά και είχε την τύχη να γίνει δημοτικός.

ΑΛΕΞ, Ιλίσια (Β > Α)

Χτίστηκε πλάι στον ομώνυμο θερινό, όπως συνηθιζόταν τότε, και διέθετε μια μεγάλη περιποιημένη αίθουσα με πλατεία και εξώστη (με ξύλινα καθίσματα, όπως συνηθιζόταν ακόμα τότε). Από τη Β προβολή πέρασε στην Α (ενώ ο θερινός κατεδαφίστηκε) και σήμερα έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, Πατησίων (Α)

Ο «αντάρτης» της Πατησίων, ένας πολύ φροντισμένος κινηματογράφος που ερχόταν σε αντιπαράθεση (λόγω της υπόγειας αίθουσας με την περιορισμένη, σχετικά, χωρητικότητα) με τα άλλα «μεγαθήρια» της λεωφόρου. Με καλλιτεχνικότερο ύφος, απέκτησε το δικό του στίγμα ως κινηματογράφος καλών ταινιών. Έχασε το κοινό του όταν, μέσω άλλης εταιρίας, άλλαξε τον ποιοτικό του προσανατολισμό στα προγράμματά του, ευτυχώς όμως ξαναβρήκε την ισορροπία του. Μετασκευάστηκε εντυπωσιακά το 2000 χωρίς όμως να θυμίζει την παλιά του ατμόσφαιρα. Βρίσκεται σε λειτουργία.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, Καλλιθέα (Β > Α)

Φροντισμένος κινηματογράφος, κάπως απόκεντρος συγκριτικά με τους άλλους της περιοχής. Ανέβηκε στην Α προβολή, άντεξε τα δύσκολα χρόνια και πρόσφατα ανακαινίστηκε, μοιράστηκε σε δύο αίθουσες και ονομάστηκε Ετουάλ – Αλεξάνδρα, ανήκοντας στην ίδια επιχείρηση του Ετουάλ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, Παπάγου (Β > Α)

Μεγάλος, ωραίος κινηματογράφος, με θερινό στην ταράτσα, αλλά με περιορισμένη κίνηση, στην οποία δεν βοήθησε ούτε η άνοδός του στην Α προβολή. Για αρκετά χρόνια λειτούργησε ως θέατρο (Όραμα).

ΑΛΙΝΤΑ, Δάφνη (Β)

Χαρακτηριστικός «συνοικιακός» κινηματογράφος, με πρόγραμμα λαϊκού προσανατολισμού. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΑΛΚΥΟΝΙΣ, Πατησίων (Β > Α)

Ισόγεια, μεγάλη αίθουσα, που ξεκίνησε με ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου για να εξελιχθεί σε «στέγη» ρωσικών ταινιών, με μεγάλη επιτυχία στη διάρκεια της επταετίας. Όταν η γενιά των θεατών του καταλάγιασε, μετατράπηκε σε θέατρο.

ΑΛΚΥΩΝ, Αχαρνών (Β)

Στο τέρμα της Αχαρνών, σχεδόν απόμερος, με ελληνικές και ξένες ταινίες λαϊκής κατανάλωσης. Λειτουργούσε και καλοκαίρι.

ΑΛΜΑ, Πιπίνου (Α)

Χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου θερινού και αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα «γρήγορης» μετατροπής σε χειμερινό, χωρίς ιδιαίτερη καλαισθησία. Μεγάλη αίθουσα με εξώστη, που λειτουργούσε και το καλοκαίρι με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα. Ο χώρος παραμένει αχρησιμοποίητος από τότε που έκλεισε.

ΑΛΟΗ, Πατησίων (Β)

Φροντισμένος κινηματογράφος, με καλή κίνηση. Η θέση του στα ενδότερα της Πατησίων (Ιακωβάτων) τον κράτησε σταθερά στη Β προβολή. Ήταν ο τελευταίος από τους «βήτα» της Πατησίων που άντεξε ηρωικά για αρκετά χρόνια και μετά την κρίση.

ΑΛΟΜΑ, Χολαργός (Β)

Μεγάλος και με εντυπωσιακή –για την εποχή του– πρόσοψη, διέθετε εξώστη και λειτουργούσε και καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Στα δύσκολα χρόνια, η είσοδος (επί της λ. Μεσογείων) και το πατάρι του εξώστη μετατράπηκαν σε πιτσαρία και η είσοδος μεταφέρθηκε στο γωνιακό δρόμο (Βεντούρη). Έμεινε κλειστός και επαναλειτουργεί με μικρότερη αίθουσα και νέα είσοδο επί της Μεσογείων, ως Χολαργός.

ΑΛΦΑ, Πολυτεχνείο (Α)

Πρόκειται για το ομώνυμο θέατρο που για μια και μόνο χρονιά λειτούργησε και ως κινηματογράφος χωρίς επιτυχία. Επανήλθε στη θεατρική του χρήση.

ΑΛΦΑΒΙΛ, Νεάπολη (Β)

Βλέπε Φλώρα.

ΑΜΑΛΙΑ, Πατησίων (Β > Α)

Ευπρεπής κινηματογράφος από τους «απόκεντρους» της Πατησίων (Δροσοπούλου) που αν και ημι-υπόγειος, λειτουργούσε και το καλοκαίρι αφαιρώντας τον πίσω του τοίχο… Προς το τέλος, έγινε μια προσπάθεια ανόδου στην Α προβολή χωρίς αποτέλεσμα.

ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ, Σκουζέ (Β)

Πολύ μεγάλη αίθουσα, στο ισόγειο πολυκατοικίας. Όμως σε περιοχή χωρίς κινηματογραφική κίνηση και με έναρξη στη δύσκολη εποχή. Λειτούργησε μόνο τρία χρόνια και μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΑΜΙΡΑΛ, Πανεπιστημίου & Αμερικής (Α)

Μικρός υπόγειος κινηματογράφος κάτω από το θέατρο Διονύσια (σήμερα Δημήτρης Χορν). Είχε θεωρεία στα πλάγια. Ξεκίνησε σε εποχή που ήταν πολύ νωρίς για μικρούς κινηματογράφους, ειδικά ανάμεσα στα μεγαθήρια που τον περιέβαλλαν. Μετατράπηκε σύντομα σε θέατρο διατηρώντας το κινηματογραφικό του όνομα.

ΑΜΛΕΤ, 3ης Σεπτεμβρίου (Α)

Από τους πολύ ωραίους κινηματογράφους της Αθήνας, δεν κατάφερε ωστόσο να κερδίσει μεγάλο κοινό – ίσως λόγω της θέσης του αλλά και… του βάθους του (ακόμα και ο εξώστης ήταν υπόγειος). Λειτουργούσε κυρίως με ελληνικές ταινίες ή «δευτερεύουσες» ξένες. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΑΜΟΡ, Πολύγωνο (Β)

Σε αυτόνομο κτίριο, χειμερινός με εξώστη και θερινός στην ταράτσα. Μετατράπηκε σε συνεργείο αυτοκινήτων και στη συνέχεια σε θέατρο (Αμόρε). Ο θερινός επανέλαβε τη λειτουργία του με το όνομα του θεάτρου (Αμόρε).

ΑΜΟΡΕ, Σεπόλια (Β)

Διαρκούς λειτουργίας, πρόλαβε την καλή εποχή και έκλεισε στα χρόνια της κρίσης.

ΑΝΔΩΡΑ, Αμπελόκηποι (Β)

Πολύ συμπαθητικός κινηματογράφος εσωτερικά των Αμπελοκήπων (Ερυθρός) και κατά συνέπεια στη Β προβολή, αρχικά. Στα χρόνια της κρίσης έκλεισε, άνοιξε ξανά ως θέατρο (Αλώνι) με μείωση του χώρου της πλατείας για επέκταση της σκηνής, έκλεισε πάλι και άνοιξε για μια νέα κινηματογραφική καριέρα, με προσεγμένο πρόγραμμα.

ΑΝΕΣΙΣ, Αμπελόκηποι (Α)

Χτίστηκε στη θέση φημισμένου...εξοχικού εστιατορίου και διεκδικούσε τα πρωτεία στις προτιμήσεις του κοινού της περιοχής, σε διαρκή συναγωνισμό με το γειτονικό Αθήναιον. Παρουσίαζε πολλές ελληνικές ταινίες και ταινίες του ξένου εμπορικού κινηματογράφου. Είχε πλατεία, εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Μετά από πρόσφατη μετασκευή του κτιρίου, μέρος της πλατείας διαμορφώθηκε σε θέατρο και η ταράτσα λειτουργεί ξανά ως θερινός κινηματογράφος.

ΑΝΝΑ, Πετράλωνα (Β)

Συμπαθητικός χειμερινός κινηματογράφος, μόνο με πλατεία, και φιλική ατμόσφαιρα. Κοντά στο γνωστό θερινό κινηματογράφο Ζέφυρος.

ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ, Πατησίων (Α)

Το πρώην θέατρο Άννας και Μαρίας Καλουτά, που ξεκίνησε πολύ φιλόδοξα αλλά ατύχησε καθ’ οδόν. Ούτε ως κινηματογράφος (που αρχικά ταλαντευόταν ανάμεσα σε τρεις εκδοχές του ονόματος, Άννα Μαρία Καλουτά, Καλουτά και Άννα Μαρία) συνάντησε ιδιαίτερη επιτυχία. Διέθετε εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Λειτουργούσε κυρίως με ελληνικές ταινίες, πλαισιώνοντας τον Άμλετ, και κατεδαφίστηκε πρόσφατα, μαζί με το παρακείμενο Ράδιο Σίτυ.

ΑΝΟΙΞΙΣ, Ζωγράφου (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος με εξώστη και ασανσέρ (!) και με θερινό στην ταράτσα. Κατέλαβε εγκάρσια μέρος του οικοπέδου του ομώνυμου θερινού. Στα χρόνια της κρίσης μείωσε την αίθουσά του, προφανώς για να μη δείχνει τόσο άδεια… Κατεδαφίστηκε και στη θέση του ανεγέρθηκε εμπορικό κέντρο.

ΑΝΤΑ, Κάτω Πατήσια (Β)

Διαρκούς λειτουργίας, ξεκίνησε φιλόδοξα και με προσπάθεια για ταινίες Α προβολής, όμως άντεξε για πέντε μόνο χρόνια.

ΑΝΤΙΝΕΑ, Λιοσίων (Β)

Διαρκούς λειτουργίας, με πλευρικά ανοίγματα, στη θέση του ομώνυμου παλιού θερινού. Κινηματογράφος για το ευρύ κοινό, ακολούθησε το δρόμο των ταινιών σεξ και εξελίχθηκε σε αίθουσα καλλιτεχνικών παραστάσεων (Gagarin).

ΑΝΤΖΕΛΑ, Πατησίων (Α)

Εξαιρετικός κινηματογράφος, με χειμερινή αίθουσα (πλατεία και εξώστης) και θερινό στην ταράτσα. Ίσως πιο προχωρημένος από την εποχή του, είχε την τόλμη να λειτουργήσει ως Α προβολής σε εποχή που ακόμα το τέρμα Πατησίων ήταν… μακρινό. Δεν ευτύχησε όμως στις επιλογές ταινιών αλλά ούτε και συνάντησε θερμή ανταπόκριση από το κοινό.

ΑΝΤΖΕΛΟΣ, Ανάληψη (Β)

Αρχικά θερινός, με απλή κατασκευή μετατράπηκε σε κινηματογράφο διαρκούς λειτουργίας με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα. Στο τέλος του… αποσυναρμολογήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος και στο χώρο του λειτουργεί πρατήριο καυσίμων.

ΑΠΟΛΛΩΝ, Σταδίου (Α / Β)

Προπολεμικός κινηματογράφος, πλάι στον κινηματογράφο Έσπερος, αίθουσα με μεγάλη ιστορία και διάφορα κατά καιρούς ονόματα. Κατεδαφίστηκε και στη θέση του βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο Εσπέρια.

ΑΠΟΛΛΩΝ, Σταδίου (Α)

Δημιουργήθηκε στον υπόγειο χώρο του υπερκείμενου Αττικόν και ξεκίνησε με φιλοδοξίες που εκπληρώθηκαν. Διαφημιζόταν ως «το παλατάκι της Αθήνας» και διακρίθηκε για τις προσεγμένες ταινίες του. Λειτούργησε αποκλειστικά το σύστημα Todd-A-O (συνδυασμό οθόνης σινεμασκόπ και στερεοφωνικού ήχου) και παρέμεινε ένας από τους καλούς κινηματογράφους του κέντρου. Κατά διαστήματα έγιναν προσπάθειες να λειτουργήσει και τα καλοκαίρια, με ψυκτικά συστήματα. Βρίσκεται σε λειτουργία, ανακαινισμένος, και με ψηφιακό σύστημα προβολής και ήχου.

ΑΡΓΩ, Κυψέλη (Α)

Βλέπε Παρκ.

ΑΡΓΩ, Δάφνη (Β)

Απόκεντρος κινηματογράφος της περιοχής, με λιτή αίθουσα. Λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα και παρουσίαζε ταινίες για πιο λαϊκό κοινό. Όταν έκλεισε, μετατράπηκε αρχικά σε συνεργείο αυτοκινήτων.

ΑΡΖΕΝΤΙΝΑ, Αλεξάνδρας (Α)

Φροντισμένος κινηματογράφος με δική του ατμόσφαιρα, ημι-υπόγειο εξώστη και υπόγεια πλατεία. Κατά κανόνα κινηματογράφος εμπιστοσύνης για τις ταινίες του. Χρησιμοποιείται σήμερα ως μουσικό στούντιο.

ΑΡΗΣ, Αχαρνών (Β)

Παλιός κινηματογράφος, που κατάφερε όμως σε όλα τα χρόνια του, μέχρι το τέλος, να διατηρεί ένα πολύ καλό επίπεδο και να ξεχωρίζει, αν και σταθερά στη Β προβολή.

ΑΡΙΑΝΝΑ, Λενορμάν (Β)

Χαμηλών τόνων κινηματογράφος στην περιοχή της Κολοκυνθούς. Μετά το κλείσιμό του λειτούργησε ως τηλεοπτικό στούντιο.

ΑΡΙΕΛ, Αχαρνών (Β)

Πολύ κομψός υπόγειος κινηματογράφος στη Μιχαήλ Βόδα, που άνοιξε πάνω στα δύσκολα χρόνια και δεν πρόλαβε να καθιερωθεί. Λειτούργησε πολύ λίγο.

ΑΡΙΩΝ, πλατεία Δημαρχείου (Β)

Ο «πολυτελής» (και μοναδικός καινούργιος, άλλωστε) λαϊκός κινηματογράφος του κέντρου. Λειτούργησε απευθείας με προβολή δύο ταινιών ταυτόχρονα, που απευθύνονταν σε ανδρικό κοινό. Ήταν φυσικό να ακολουθήσει μετέπειτα το δρόμο των ταινιών σεξ. Έκλεισε όταν το κτίριό του χρησιμοποιήθηκε από πολυκατάστημα.

ΑΡΜΟΝΙΑ, Λενορμάν (Β)

Ξεκίνησε ως θερινός και αργότερα μετατράπηκε σε χειμερινό – θερινό. Υπήρξε ο δημοφιλέστερος κινηματογράφος της περιοχής του.

ΑΡΜΟΝΙΑ, Πατησίων (Β > Α)

Περιποιημένος κινηματογράφος στο τέρμα Πατησίων, πλάι στο θερινό Καμέλια. Ξεκίνησε ως Β προβολής και ανέβηκε στην Α. Μετατράπηκε σε κέντρο ψυχαγωγίας και σήμερα έχει κατεδαφιστεί.

ΑΡΤ, Πατησίων (Α)

Ατμοσφαιρικός κινηματογράφος –σε σχέση με τους μεγάλους γειτονικούς– και ο πρώτος στην Αθήνα που προγραμμάτιζε αποκλειστικά «ταινίες τέχνης», θέση που διατήρησε μέχρι το τέλος του χωρίς παρεκκλίσεις. Η ιστορία του υπήρξε σύντομη, ενώ αρχικά λειτούργησε ως θερινό.

ΑΡΤ ΕΚΡΑΝ, Κουκάκι (Α)

Δύο μικρές αίθουσες που λειτούργησαν σε χώρο προορισμένο εξ αρχής για κινηματογράφο, αλλά δεν είχε χρησιμοποιηθεί καθόλου (αποτελούσε στούντιο για διαφημιστικές ταινίες). Παρά την έλλειψη άλλων αιθουσών στην περιοχή, οι δυο κινηματογράφοι λειτούργησαν για χρόνια μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού…

ΑΡΧΩΝ, Ελληνορώσων (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος σε αραιοκατοικημένη, τότε, περιοχή.

ΑΣΤΗΡ, Άγιος Δημήτριος (Β)

Από τους μεγάλους συνοικιακούς κινηματογράφους, με θερινό στην ταράτσα και προσεγμένο πρόγραμμα. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΑΣΤΟΡ (Α)

Βρίσκεται στη θέση του πρώτου χειμερινού της Αθήνας (Παλλάς) που κατεδαφίστηκε. Αρχικά «κινηματογράφος επικαίρων» όπως συνηθιζόταν κάποτε, με το χαρακτηριστικό πρώτο όνομα Σινε-Νιους. Σε μετασκευή που ακολούθησε, απέκτησε εξώστη, θεωρεία και το νέο του όνομα, αλλάζοντας και τον προγραμματισμό του με ταινίες A προβολής. Ήταν από τους «μικρούς» κινηματογράφους του κέντρου, εξαιρετικά κομψός και ατμοσφαιρικός. Για ένα μικρό διάστημα λειτούργησε ως θέατρο (από το Νίκο Ρίζο) και στη συνέχεια, ανακαινισμένος –χωρίς, ευτυχώς, να αλλοιωθεί– επέστρεψε στο κινηματογραφικό περιβάλλον. Παραμένει κλειστός και εναπομένει να δούμε αν το κινηματογραφόφιλο κοινό τον ξανακερδίσει, μέσω της κατασκευαστικής εταιρίας που έχει αναλάβει την εκμετάλλευσή του, ή θα γίνει αλλαγή της χρήσης του χώρου.

ΑΣΤΟΡΙΑ, Λενορμάν (Α)

Το αρχικό του όνομα ήταν Αρμονία και ήταν το αδελφό του θερινού Αρμονία (βλ. παραπάνω) που λειτουργούσε παραδίπλα. Όταν το θερινό μετατράπηκε σε χειμερινό – θερινό, απέκτησε το όνομα Αστόρια το οποίο το συνόδευσε ως το τέλος του. Ήταν ένας πολύ καλός κινηματογράφος με εντυπωσιακή οθόνη, διέθετε εξώστη και λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΑΣΤΡΟΝ, Αμπελόκηποι (Α)

Ίσως ο καλύτερος –αρχιτεκτονικά, τουλάχιστον– κινηματογράφος της Αθήνας, ο μόνος με επικλινή (και όχι με σκαλοπάτια) αμφιθεατρικό εξώστη, ο οποίος μάλιστα είχε και ακριβότερο εισιτήριο από της πλατείας. Δυστυχώς, για πολλά χρόνια υπήρξε κινηματογράφος με ατυχή προγραμματισμό (πολύ συχνά με «δεύτερες» ελληνικές ταινίες). Γνώρισε μια δεύτερη άνοιξη μετά τη ριζική ανακαίνισή του, προς το 2000, αλλά δεν κράτησε για πολύ. Προς κατεδάφιση…

ΑΣΤΥ, Κοραή (Α)

Ο «ιδιαίτερος» κινηματογράφος του κέντρου, ξεκίνησε και αυτός ως «κινηματογράφος επικαίρων» για να μεταφερθεί στη συνέχεια στην A προβολή. Η ατμοσφαιρική υπόγεια αίθουσά του δημιουργούσε καλό περιβάλλον για τους σινεφίλ και συνδέθηκε με προβολές της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, που του έδωσαν ένα καλλιτεχνικό στίγμα. Πλαισιωνόταν από καταστήματα στις στοές που τον περιβάλλουν, ένα είδος «εμπορικού κέντρου» παλιότερης εποχής, το οποίο δεν ευδοκίμησε. Παραμένει σε λειτουργία και με τάση στις σινεφίλ ταινίες.

ΑΤΕΝΕ, Καισαριανή (Β > Α)

Στα σύνορα με το Παγκράτι, δημιουργήθηκε στον πρώτο όροφο κτιρίου που στο ισόγειό του διέθετε στοά με καταστήματα. Ένα μικρό mall της εποχής του… Με πολύ ωραία αίθουσα, χωρίς εξώστη, ξεκίνησε στη Β προβολή και ανέβηκε στην Α. Έχει μετατραπεί σε γυμναστήριο. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως αν και όλοι τον αποκαλούσαν Ατενέ, το κανονικό του όνομα ήταν Ατένε, από την ιταλική γλώσσα.

ΑΤΘΙΣ, Πατησίων (Β)

Ο πρώτος χειμερινός της Πατησίων, ο πρώτος που συναντούσαμε ανεβαίνοντας και από τους πρώτους που κατεδαφίστηκαν. Ωστόσο, λόγω «παλαιότητας» και υστερώντας συγκρινόμενος με τους νέους που εμφανίζονταν διαρκώς, παρέμενε στη Β προβολή με καλές, όμως, ταινίες.

ΑΤΛΑΝΤΙΣ, Δάφνη (Β > Α)

Δημοφιλής θερινός που μετατράπηκε σε ένα απρόσωπο, αρχικά, χειμερινό διαρκούς λειτουργίας (με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα). Αργότερα ανέβηκε στην Α προβολή, έπαψε να λειτουργεί τα καλοκαίρια, ανακαινίστηκε και χωρίστηκε σε δύο αίθουσες.

ΑΤΤΑΛΟΣ, Νέα Σμύρνη (Β > Α)

Πολύ περιποιημένος κινηματογράφος, κάπως απόκεντρος, με παράδοση στις καλές ταινίες. Σε λειτουργία, ανακαινισμένος.

ΑΤΤΙΚΑ, Πατησίων (Α)

Από τους εντυπωσιακούς κινηματογράφους της «νέας Αθήνας», αληθινό κόσμημα, με μεγάλη πλατεία και εξώστη με θεωρεία σε όλο το μήκος της αίθουσας. Διακρινόταν, μεταξύ άλλων, για τις καλές ταινίες του. Υπήρξε ο πρώτος κινηματογράφος της Αθήνας που χωρίστηκε -ίσως πρόχειρα- σε δύο αίθουσες (ο παλιός εξώστης αποτέλεσε τη μία και τα παλιά θεωρεία του διακρίνονταν από τη μεγάλη αίθουσα στο ισόγειο), αλλά, παρά τις προσπάθειες αναβάθμισης, δεν άντεξε. Έχει κατεδαφιστεί.

ΑΤΤΙΚΗ, Πατησίων (Β)

Ωραία αίθουσα με εξώστη και θερινό στην ταράτσα, στη θέση του ομώνυμου θερινού. Στην εποχή του, ακόμα και η μικρή απόσταση από την Πατησίων (Αμοργού) κατέτασσε αυτόματα ένα κινηματογράφο στους Β προβολής. Στο τέλος του προέβαλλε ταινίες σεξ και στη συνέχεια μετατράπηκε σε θέατρο (Χώρα).

ΑΤΤΙΚΟΝ, Σταδίου (Α)

Δημοφιλής κινηματογράφος της Αθήνας, με μακρόχρονη ιστορία, που αντέχει και μάλιστα ανανεωμένος – παρά το κλασσικό του ύφος. Υπήρξε ο πρώτος που παρουσίασε τη μεγάλη οθόνη του σινεμασκόπ και εφάρμοσε και άλλες καινοτομίες, όπως το στερεοφωνικό ήχο. Για μικρό διάστημα λειτούργησε ως θέατρο αλλά επανέκαμψε στο κινηματογραφικό πεδίο.

ΑΤΤΙΚΟΝ, Άγιος Δημήτριος (Β)

Κινηματογράφος ελληνικών ταινιών, όπως πολλοί της εποχής του, διαρκούς λειτουργίας. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΑΧΙΛΛΕΥΣ, Πατησίων (Α)

Μεγάλη ημιυπόγεια αίθουσα χωρίς εξώστη. Ανακαινίστηκε πολύ σύντομα μετά την έναρξή του, κλονίστηκε όταν άλλαξε είδος ταινιών και ισορρόπησε ξανά με καλές ταινίες, αλλά ήταν πια τα δύσκολα χρόνια. Μετατράπηκε σε αίθουσα bowling.

ΑΧΙΛΛΕΥΣ, Γκύζη (Β > Α)

Σχετικά μικρός, απρόσωπος κινηματογράφος, με υπόγεια αίθουσα, στο ίδιο ύφος με το αντικρινό και αδελφό, κατά κάποιο τρόπο, Ίριδα. Λειτούργησε ωστόσο και καλοκαίρια, με πλευρικά ανοίγματα. Μετατράπηκε σε θέατρο (Ανοιχτό).

ΑΧΙΛΛΕΙΟΝ, Κουκάκι (Β > Α)

Μεγάλη αίθουσα χωρίς εξώστη που ξεκίνησε στη Β προβολή και μετά ανέβηκε στην Α. Ήταν ο πιο σύγχρονος και προσεγμένος κινηματογράφος της περιοχής του. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΒΕΑΚΗ, Πολυτεχνείο (Α)

Το ομώνυμο θέατρο που για πολύ λίγα χρόνια λειτούργησε ως κινηματογράφος, όπως και το αντικρινό Άλφα (βλ. παραπάνω) και μάλιστα από την ίδια εταιρία. Την πρώτη χρονιά η κίνησή του ήταν περιορισμένη, ανέκαμψε όμως όταν στράφηκε σε ταινίες ποιότητας (συχνά σε αποκλειστική προβολή). Επανήλθε στη θεατρική λειτουργία.

ΒΕΝΟΣ, Αχαρνών (Β)

Χειμερινός, στο ισόγειο πολυκατοικίας αλλά διαρκούς λειτουργίας με πλευρικά ανοίγματα, άνοιξε στα χρόνια της κρίσης, άντεξε λίγο και μετατράπηκε σε κινηματογράφο ταινιών σεξ μέχρι να κλείσει οριστικά.

ΒΥΡΩΝ, Βύρων (Β)

Ευρύχωρος κινηματογράφος διαρκούς λειτουργίας, σε αυτόνομο κτίριο. Δανείστηκε το όνομά του από την περιοχή του, όπως συνηθιζόταν. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΓΑΛΑΞΙΑΣ, Αμπελόκηποι (Β > Α)

Αρχικά «χωμένος» στην αρχή της Μεσογείων και Β προβολής, είχε την τύχη να κατεδαφιστούν τα κτίρια που… τον εμπόδιζαν να φαίνεται. Ανέβηκε στην άλφα προβολή, παρουσίαζε σταθερά ελληνικές ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου και τελικά μέρος της αίθουσάς του διασκευάστηκε σε δεύτερη, μικρότερη αίθουσα. Και οι δύο αίθουσες βρίσκονται σε λειτουργία.

ΓΑΡΔΕΝΙΑ, Δάφνη (Β)

Χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου θερινού, δεν διακρινόταν για ιδιαίτερη κομψότητα και προσείλκυε φίλους του κινηματογράφου ευρείας κατανάλωσης. Λειτουργούσε και το καλοκαίρι και παρέμεινε στη Β προβολή. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΓΡΑΝΑΔΑ, Αλεξάνδρας (Β > Α)

Ο πρώτος –και επιβλητικός– χειμερινός κινηματογράφος της λεωφόρου, του αθηναϊκού «Μπρόντγουέι» που συγκέντρωνε κινηματογράφους και θέατρα, πλαισιωμένος και από άλλους αλλά και εναρμονισμένος μαζί τους, σε ένα είδος πρωταρχικού multiplex. Αρχικά Β προβολής, αφού η λεωφόρος ήταν ακόμα… μακριά από το κέντρο, ανακαινίστηκε πλήρως και μετατράπηκε σε ένα πολύ όμορφο κινηματογράφο, για… γερά πόδια: η πλατεία στον πρώτο όροφο του κτιρίου, ο εξώστης στο δεύτερο και ο θερινός στην ταράτσα. Υπήρχε όμως και ασανσέρ. Μετατράπηκε σε θέατρο (Λαμπέτη), αντίστοιχα χειμερινό και θερινό.

ΓΩΓΩ, Αχαρνών (Α)

Στο τέρμα Αχαρνών, δημιουργημένος την εποχή της μεγάλης οικοδομικής έξαρσης στην περιοχή. Διαρκούς λειτουργίας, ξεκίνησε αμέσως στην Α προβολή. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΔΑΝΑΟΣ, Αμπελόκηποι (Α)

Από τους νέους (κάποτε) κινηματογράφους των Αμπελοκήπων, ευρύχωρη αίθουσα με εξώστη. Κατάφερε να αποκτήσει προσωπικότητα, κάτι που δεν έδειξαν να επιδιώκουν οι άλλοι γειτονικοί κινηματογράφοι. Σχετικά πρόσφατα ανακαινίστηκε και απέκτησε μια δεύτερη μικρή αίθουσα που δημιουργήθηκε πλάι στην αρχική.

ΔΑΦΝΗ, Δάφνη (Β)

«Καλός συνοικιακός» κινηματογράφος, με επιμελημένο πρόγραμμα, διατηρούσε ένα καλό επίπεδο στη Β προβολή. Λειτουργούσε και το καλοκαίρι.

ΔΩΡΑ, Λιοσίων (Β)

Χειμερινός που λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα (αργότερα διέκοψε την καλοκαιρινή του λειτουργία). Σε αυτόνομο κτίριο, με ταινίες «ευρείας κατανάλωσης».

ΕΛΒΕΤΙΑ, Νέα Ελβετία (Β)

Χειμερινός, σε αυτόνομο κτίριο, σχετικά παλιός. Αργότερα μετονομάστηκε σε Λουΐζα χωρίς να ορθοποδήσει. Έμεινε κλειστός και αργότερα χρησιμοποιήθηκε από το Δήμο για εκδηλώσεις.

ΕΛΙΤ, Γκάζι (Β > Α)

Μεγάλος, ανοιχτόκαρδος κινηματογράφος, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα «καλά» χρόνια. Ανέβηκε στην Α προβολή με ελληνικές, κυρίως ταινίες, για να εξελιχθεί σε κινηματογράφο ταινιών σεξ και στη συνέχεια σε νυχτερινό κέντρο ποικίλων εκδηλώσεων (Tessera).

ΕΛΛΑΣ, Αθηνάς (Β)

Παλιός, λαϊκός κινηματογράφος ανδρικού κοινού, με πρόγραμμα 2 ταινιών. Πρόλαβε να μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ… πριν την επέλαση των ταινιών σεξ. Μεταγενέστερο όνομά του, Νέα Ελλάς.

ΕΛΛΗ, Ακαδημίας (Α)

Κεντρικός… απόκεντρος, όταν η Ακαδημίας ήταν ακόμα… εκτός περιπάτου. Για ένα διάστημα διατηρούσε τη μη σινεμασκόπ, σχεδόν τετράγωνη, οθόνη, και στο κάτω της μέρος τη λωρίδα για την προβολή των υποτίτλων, όταν αυτοί προβάλλονταν ξεχωριστά από την ταινία. Με κομψή αρχιτεκτονική (που αλλοιώθηκε στη μετέπειτα ανακαίνισή του) και σκληρά, μουσαμαδένια καθίσματα, είχε το δικό του ύφος χωρίς να συγκεντρώνει όμως μεγάλες προτιμήσεις λόγω… απόστασης και μη εντυπωσιακού μεγέθους, σε σχέση με τους άλλους κινηματογράφους του κέντρου. Κινηματογράφος σχεδόν αποκλειστικά ελληνικών ταινιών για πολλά χρόνια, άλλαξε στυλ εμφάνισης και προγραμματισμού αργότερα – υπήρξε από τους πρώτους κινηματογράφους του κέντρου που «εκσυγχρονίστηκαν», και μάλιστα επανειλημμένα. Διαθέτει μικρό εξώστη και βρίσκεται σε λειτουργία.

ΕΛΛΗΝΙΣ, Πατησίων (Α)

Ο πολυτελέστερος κινηματογράφος της Πατησίων και από τους ωραιότερους της Αθήνας, με εξαιρετική διακόσμηση και πορφυρά βελούδινα καθίσματα, χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου θερινού. Πάντα με καλές ταινίες, χωρίς όμως δυστυχώς να κερδίζει πρωτιές στις προτιμήσεις, κέρδισε μια μελαγχολική «πρωτιά»: υπήρξε ο πρώτος μεγάλος κινηματογράφος της Πατησίων που έκλεισε και κατεδαφίστηκε.

ΕΛΣΗ, Νέα Σμύρνη (Β)

Κεντρικός, ζεστός κινηματογράφος της Νέας Σμύρνης, με πλατεία, εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Κατεδαφίστηκε.

ΕΛΥΖΕ, Ιλίσια (Β)

Μικρός, αδιάφορος κινηματογράφος, που έγινε γνωστός μετέπειτα με μεταμεσονύκτιες προβολές cult ταινιών και αργότερα με ταινίες σεξ. Έχει μετατραπεί σε θέατρο.

ΕΜΠΑΣΣΥ, Κολωνάκι (Α)

Κομψός, υπόγειος κινηματογράφος που συνδέθηκε με την κοσμική κίνηση της πλατείας και προσάρμοσε αντίστοιχα τα προγράμματά του. Δεν ανέβηκε ποτέ στα top των προτιμήσεων, διατήρησε όμως πάντα μια καλή κίνηση και το κοινό του. Έκλεισε απρόοπτα και φημολογήθηκε ότι ο χώρος του θα αλλάξει χρήση, επέστρεψε όμως θριαμβευτικά στο κινηματογραφικό προσκήνιο και παραμένει σε λειτουργία.

ΕΡΜΗΣ, Δάφνη (Β > Α)

Πολύ φροντισμένος κινηματογράφος, ανέβηκε ανακαινισμένος (στην προ-dolby εποχή) στην Α προβολή, αλλά δεν μπόρεσε να αντέξει.

ΕΡΜΗΣ, Ταύρος (Β)

Ωραίος κινηματογράφος, με εξώστη, σε κινηματογραφικά δύσκολη περιοχή. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΕΣΠΕΡΙΑ, Αχαρνών (Α > Β)

Το αρχικό του όνομα (Ιμπέριαλ) μετατράπηκε στην επιγραφή του εύκολα σε Εσπέρια. Λίγο απόμερος (οδός Περγάμου) και με ιδιόμορφη αρχιτεκτονική, λειτουργούσε και καλοκαίρι (συρόμενη οροφή) αλλά η ιστορία του υπήρξε σύντομη και άτυχη. Συνέχισε με ταινίες σεξ και κατεδαφίστηκε.

ΕΣΠΕΡΟΣ, Σταδίου (Α)

Παλαιότερα Σπλέντιτ, υπήρξε το αντίπαλον δέος του Αττικόν με παρεμφερή, μεγαλόπρεπη αίθουσα κλασικίζουσας αρχιτεκτονικής. Διέθετε εξώστη με πλευρικά θεωρεία σε όλο το μήκος της αίθουσας, και λευκά βελούδινα καθίσματα στην πλατεία. Έχασε αρκετά από το ύφος του μετά από μια μάλλον ανεπιτυχή ανακαίνιση και κατεδαφίστηκε μαζί με το μεγάλο του κτίριο, από τους πρώτους κεντρικούς κινηματογράφους που χάθηκαν.

ΕΤΟΥΑΛ, Καλλιθέα (Α)

Αρχικά από τους παλιούς, μικρούς συνοικιακούς κινηματογράφους. Πλάι του υπήρχε ο ομώνυμος θερινός. Κατεδαφίστηκαν και τα δύο μαζί και στο ισόγειο του νέου κτιρίου λειτούργησε ο νέος χειμερινός, μια μεγάλη αίθουσα με εξώστη, στην ουδέτερη αντίληψη των seventies και, πια, στην Α προβολή. Ανακαινίστηκε πρόσφατα.

ΕΥΑ, Άγιος Αρτέμιος (Β)

Μεγάλη, ημιυπόγεια αίθουσα που ξεκίνησε στα χρόνια της κρίσης. Γνώρισε όμως μεγάλη επιτυχία ως ένας από τους πιο φημισμένους κινηματογράφους… ταινιών σεξ. Μετονομάστηκε σε Πάνθεον και επιχείρησε να ανέβει στην Α προβολή, χωρίς αποτέλεσμα.

ΖΙΝΑ, Αλεξάνδρας (Β > Α)

Πολύ καλός κινηματογράφος, με ιδιαίτερη προσωπικότητα. Μεγάλη υπόγεια αίθουσα που ξεχώριζε από τις συνηθισμένες, χωρίς εξώστη. Προσεγμένες ταινίες, καλό κοινό και παράταση ζωής… κατά δύναμιν. Μετατράπηκε σε θέατρο το 2008.

ΘΗΣΕΥΣ, Πετράλωνα (Β)

Προπολεμικός κινηματογράφος, με τη λιτή αλλά επιβλητική αρχιτεκτονική της εποχής του, διέθετε εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Στη δύση του λειτούργησε με ταινίες σεξ. Κατεδαφίστηκε.

ΙΛΙΣΙΑ, Ιλίσια (Α)

Από τους ωραιότερους κινηματογράφους της «νέας Αθήνας», κομψός και διακριτικά πολυτελής, με μεγάλη αίθουσα και εξώστη καθώς και με άνετους και λειτουργικούς χώρους υποδοχής. Μετατράπηκε σε θέατρο (από τη Νόνικα Γαληνέα) με αλλαγή στη μορφή του, καθώς ο εξώστης προεκτάθηκε προς την πλατεία δημιουργώντας μια ενιαία αίθουσα. Επέστρεψε στην αρχική του διαρρύθμιση και κομψότητα μετά την ανακαίνισή του (από τη Μιμή Ντενίση), λειτουργώντας πάντα ως θέατρο.

ΙΛΙΟΝ, Πατησίων (Α)

Χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου θερινού, σε περιορισμένες διαστάσεις. Στο ισόγειο βρίσκονται οι χώροι υποδοχής, η πλατεία στον πρώτο όροφο (με είσοδο από την πλευρά της οθόνης) και η άνοδος στον εξώστη γίνεται… από την πλατεία. Αρχικά, διέθετε πάρκινγκ στους θεατές του.

ΙΜΠΕΡΙΑΛ, Αχαρνών (Β)

Βλέπε Εσπέρια.

ΙΝΤΕΑΛ, Πανεπιστημίου (Α)

Από τους ιστορικούς κινηματογράφους του κέντρου, αρχικά ως Σαλόν Ιντεάλ. «Κρυμμένος» στην αυλή του νεοκλασικού κτιρίου που τον φιλοξενεί, με τη στενή του είσοδο δεν υποψιάζει τον επισκέπτη για την ευρύχωρη αίθουσα που θα συναντήσει. Λειτούργησε και ως θέατρο, έπεσε επανειλημμένα θύμα… πυρκαγιών που τον κατέστρεψαν ολοσχερώς και δέχθηκε διαδοχικές ανακαινίσεις. Η πρώτη, κάπου στη δεκαετία του 60, μετέτρεψε την παλιά αίθουσα σε σύγχρονη και ιδιαίτερα ωραία. Στο πίσω μέρος της πλατείας υπήρχαν υπερυψωμένα θεωρεία και από πάνω ο εξώστης. Δυστυχώς έχανε συχνά τον προσανατολισμό του ως προς τις ταινίες, στράφηκε προς τις (soft) αισθησιακές και καράτε και αποτόλμησε μια νέα καριέρα στα δύσκολα χρόνια, μετά από μια τρίτη πυρκαγιά, που αλλοίωσε αισθητά το ύφος του. Τα παλιά θεωρεία της πλατείας μετατράπηκαν σε μπαρ – φουαγιέ, τοποθετήθηκαν νέα πολύ αναπαυτικά καθίσματα και η μεγαλύτερη οθόνη μεμονωμένου κινηματογράφου. Παραμένει ο μόνος, πια, κινηματογράφος της άλλοτε ακμάζουσας Πανεπιστημίου.

ΙΡΙΔΑ, Γκύζη (Β > Α)

Υπόγειος κινηματογράφος που πλαισίωνε τον αντικρινό Αχιλλέα (βλ. λ.). Λειτούργησε και καλοκαίρια με πλευρικά ανοίγματα. Μετατράπηκε σε μουσική σκηνή (Μετρό).

ΙΡΙΣ, Ακαδημίας (Β > Α)

Περίτεχνη αίθουσα νεοκλασικού ύφους, με εξώστη και θεωρεία σε όλο το μήκος της αίθουσας, και στο επίπεδο της πλατείας και στου εξώστη. Για την εποχή της έδειχνε μικρή, σε σχέση με τις μεγάλες γειτονικές, ενώ επιπλέον η Ακαδημίας ήταν δρόμος μικρότερου ενδιαφέροντος. Έτσι, λειτούργησε αρχικά ως κινηματογράφος Β προβολής για να ανέβει αργότερα στην Α, προβάλλοντας σχεδόν αποκλειστικά «δεύτερες» ελληνικές ταινίες (όπως περίπου και το αντικρινό Έλλη). Μετά το κλείσιμό του, συντάχθηκε μελέτη για πανεπιστημιακή χρήση του ως αίθουσα εκδηλώσεων.

ΚΑΛΛΙΘΕΑ, Καλλιθέα (Α)

Μεγάλη, ισόγεια αίθουσα που χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου θερινού, χωρίς ιδιαίτερη αισθητική έμπνευση… Από τους πολύ δημοφιλείς κινηματογράφους της περιοχής του. Κατεδαφίστηκε.

ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ, Αχαρνών (Β)

Στο τέρμα Αχαρνών, με ορατή την επιγραφή του από τη λεωφόρο αλλά είσοδο από εσωτερικό δρόμο (Κωνσταντά). Λειτουργούσε και το καλοκαίρι. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΚΑΛΥΨΩ, Καλλιθέα (Α)

«Απόκεντρος» κινηματογράφος, ίσως μειονέκτημα εξ αρχής, με φανατικούς (αλλά όχι αρκετούς) φίλους. Η αίθουσά του ήταν ευρύχωρη και διέθετε εξώστη. Κατάφερε να διατηρηθεί αρκετά χρόνια, ακόμα και μετά την κρίση.

ΚΑΜΕΛΙΑ, Καλλιθέα (Β > Α)

Βλέπε Νεράιδα 2.

ΚΑΝ-ΚΑΝ, Θυμαράκια (Β)

Κινηματογράφος διαρκούς λειτουργίας, με μικρή διάρκεια ζωής.

ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, Κεραμικός (Β > Α)

Μεγάλος κινηματογράφος, χωρίς ιδιαίτερη κομψότητα, στη θέση του ομώνυμου θερινού. Πέρασε σε ταινίες σεξ και μετατράπηκε σε μουσική σκηνή.

ΚΙΚΗ, Βύρων (Β)

Χαρακτηριστικός «συνοικιακός» κινηματογράφος, χαμηλών τόνων.

ΚΙΡΚΗ, Βύρων (Β)

Περιποιημένος κινηματογράφος, διαρκούς λειτουργίας. Στο τέλος λειτούργησε με ταινίες σεξ. Έχει μετατραπεί σε κέντρο διασκέδασης.

ΚΝΩΣΣΟΣ, Πατησίων (Β)

Ωραίος, μεγάλος κινηματογράφος στα ενδότερα της Πατησίων, με εξώστη. Η αρχιτεκτονική του θύμιζε το γειτονικό Αλόη και το Βεάκη. Παρουσίαζε συχνά σε Α προβολή ελληνικές ταινίες μικρότερων εταιριών. Μετατράπηκε σε θέατρο.

ΚΟΛΟΣΣΑΙΟΝ, Κυψέλη (Α > Β)

Μεγάλος κινηματογράφος (το όνομά του –που αρχικά επιχειρήθηκε να είναι Colosseo– παραπέμπει στο μέγεθος) με συρόμενη οροφή. Εισπρακτικός σταθμός στα χρονικά του, η αποκλειστική προβολή της ταινίας «Η αυτοκρατορία των αισθήσεων» (με άδεια προβολής μόνο σε ένα κινηματογράφο εκτός κέντρου, όπως είχε γίνει και για κάποιες άλλες ταινίες). Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤ, Ομόνοια (Β > Α)

Μικρός λαϊκός κινηματογράφος στο κτίριο του ομώνυμου ξενοδοχείου (αρχικά με το όνομα Ρεγγίνα). Διαθέτει εξώστη και ταυτίστηκε με τον ελληνικό κινηματογράφο, όπως και οι άλλοι «μικροί» κινηματογράφοι του κέντρου (Ίρις, Έλλη, Ριβολί, Αβέρωφ). Ακολούθησε το δρόμο των ταινιών σεξ.

ΚΟΣΜΟΣ, Ψυρρή (Β)

Στεγάστηκε σε παλιό κτίριο της πλατείας Αγίας Ασωμάτων, το οποίο αργότερα μετατράπηκε σε αποθήκη που δεν θυμίζει την ύπαρξη κινηματογράφου.

ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ, Ομόνοια (Α)

Από τους πολύ μεγάλους και δημοφιλείς κεντρικούς κινηματογράφους, με αρχικό όνομα Κρόνος. Περίπου στα 1960 εκσυγχρονίστηκε ριζικά διατηρώντας όμως και στοιχεία… της παράδοσης (τα ξύλινα καθίσματα στον εξώστη αλλά και… ψάθινες καρέκλες στα θεωρεία του εξώστη). Σε κομβικό σημείο, ήταν ο εγκάρδιος κινηματογράφος για το ευρύ κοινό (πάντα από τους πρώτους σε αριθμό εισιτηρίων) και λειτουργούσε και το καλοκαίρι με κλιματισμό. Σταδιακά όμως υποβαθμιζόταν, όπως όλη η περιοχή. Κατεδαφίστηκε και στη θέση του ανεγέρθηκε ξενοδοχείο.

ΚΡΥΣΤΑΛ, Καλλιθέα (Β)

Παλιός κινηματογράφος χωρίς εξώστη, αντιπροσωπευτικό δείγμα «συνοικιακού» άλλων εποχών, με παρακείμενο θερινό. Αποτελούσε το «αντίπαλο δέος» του Ετουάλ. Στο τέλος του είχε ξεπεραστεί δραματικά από τους πιο σύγχρονους και προέβαλλε ταινίες σεξ, με το νέο όνομα Μαξίμ.

ΚΥΒΕΛΗΣ, Σύνταγμα (Α)

Πολύ ωραία, μεγάλη αίθουσα με εξώστη, και μακρόχρονη ιστορία. Άλλαζε ονόματα, λειτουργούσε ως κινηματογράφος και ως θέατρο, και στο τέλος του λειτούργησε ως κινηματογράφος. Κατεδαφίστηκε μαζί με το κτίριό του.

ΚΥΨΕΛΑΚΙ, Κυψέλη (Β > Α)

Ο πιο δημοφιλής κινηματογράφος της Κυψέλης (οδός Ζακύνθου) ξεκίνησε από καλοκαιρινός, μετατράπηκε σε κομψό χειμερινό (με τα αναπαυτικότερα, ίσως, καθίσματα, αλλά και… ξύλινα στο εξώστη) Β προβολής και σύντομα ανέβηκε στην Α. Λειτουργούσε θερινός στην ταράτσα. Κατεδαφίστηκε και στη θέση του αναγέρθηκε πολυώροφο γκαράζ.

ΚΥΨΕΛΗ, Κυψέλη (Β > Α)

Από τους «κοσμικούς» κινηματογράφους της Κυψέλης, κατά κανόνα με καλές ταινίες. Μόνο χειμερινός. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΛΑΟΥ, Πειραιώς (Β)

Παλιός κινηματογράφος, ακόμα παλιότερα θερινός, με ωραία μεγάλη αίθουσα και εξώστη. Με μεγάλη ιστορία (υπήρξε και θέατρο), λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Στο τέλος του παρουσίαζε ταινίες σεξ. Κατεδαφίστηκε.

ΛΕΝΟΡΜΑΝ, Λενορμάν (Β > Α)

Ο «μοντέρνος» κινηματογράφος της Λενορμάν, διαρκούς λειτουργίας με συρόμενη οροφή, αν και με ικανοποιητική κίνηση στην αρχή, δεν μπόρεσε να επιβιώσει ούτε και όταν ανέβηκε στην Α προβολή για λίγα χρόνια. Κατεδαφίστηκε.

ΛΗΤΩ, Παγκράτι (Α)

Στα σύνορα με την Καισαριανή. Χτίστηκε σε τμήμα του προηγούμενου θερινού Άρια, διέθετε εξώστη και λειτουργούσε διαρκώς με συρόμενη οροφή και πλευρικά ανοίγματα. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα πολυτελής, διακρινόταν για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και τους άνετους χώρους του. Έχει κατεδαφιστεί.

ΛΙΝΑ, Αμπελόκηποι (Α > Β)

Μεγάλη, ημιυπόγεια αίθουσα, που ξεκίνησε στα δύσκολα χρόνια για να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο θρυλικούς κινηματογράφους ταινιών σεξ, διατηρώντας –ειρωνικά, σχεδόν– πανό με βαρύγδουπη φράση του μεγάλου σκηνοθέτη Αϊζενστάιν. Έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ

ΛΟΥΖΙΤΑΝΙΑ, Κυψέλη (Β)

Στη θέση του ομώνυμου θερινού, αχανής αλλά και «σπαρτιάτικη» αίθουσα. Απέκτησε αργότερα μικρή αλλά κεντρικότερη είσοδο επί της Ευελπίδων, αντί της κανονικής επί της Λευκάδος. Λειτούργησε ως θέατρο και κατεδαφίστηκε.

ΛΟΥΙΖΑ, Νέα Ελβετία (Β)

Βλέπε Ελβετία.

ΛΟΥΛΑ, Άγιος Δημήτριος (Β)

Χαρακτηριστικός «συνοικιακός» κινηματογράφος, διαρκούς λειτουργίας με μεγάλα πλευρικά ανοίγματα, με ταινίες λαϊκού προσανατολισμού. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΜΑΞΙΜ, Αμερικής και Πανεπιστημίου (Α)

Ο πολυτελέστερος κινηματογράφος του κέντρου, με μια αίθουσα εξαιρετικής αρχιτεκτονικής –με εντυπωσιακές ανάγλυφες παραστάσεις στους τοίχους– αν και δεν κατασκευάστηκε για κινηματογράφος. Κάτω από το Παλλάς, ξεκίνησε ως αίθουσα χορού και μετατράπηκε μεταπολεμικά σε κινηματογράφο. Ακολούθησε μια πολύ φροντισμένη ανακαίνιση που ανέδειξε ακόμα περισσότερο την κομψότητα της αίθουσας και των χώρων υποδοχής. Διέθετε πλατεία και πλευρικά θεωρεία στο ύψος εξώστη. Η μετασκευή του σε θέατρο (Αλίκη Βουγιουκλάκη) χρησιμοποίησε ένα μέρος της πλατείας για προέκταση της σκηνής. Δέχτηκε πρόσφατα μια νεώτερη ανακαίνιση, ευτυχώς με προσοχή στο αρχικό του ύφος, αν και η θεατρική του χρήση καλύπτει ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία.

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, Καλλιθέα (Α)

Ο πρώτος κινηματογράφος της νέας εποχής στην Καλλιθέα, μια εξαιρετική αίθουσα με πλατεία και εξώστη η οποία βρισκόταν στον πρώτο όροφο του κτιρίου. Δοκίμασε από την αρχή να λειτουργήσει στην Α προβολή, οπισθοχώρησε στη Β και επανήλθε στην Α όταν πια η Καλλιθέα έπαψε να είναι… εξωτική συνοικία. Πολύ αργότερα, η κυρίως αίθουσα (που το πλάτος της ήταν μεγαλύτερο από το μήκος) χωρίστηκε εγκάρσια σε δυο αίθουσες ενώ δημιουργήθηκε και μια πολύ μικρή τρίτη αίθουσα στο ισόγειο. Παρ’ όλα αυτά, ήρθε το τέλος.

ΜΑΡΙΑΝΝΑ, Υμηττός (Β)

Βλέπε Μον Σινέ.

ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΝ, Παγκράτι (Α)

Μικρή κεντρική αίθουσα στο Παγκράτι (Μετάλλειον, από το όνομα του ιδιοκτήτη και όχι Μεταλλείον…) που λειτούργησε αρχικά ως θέατρο. Διέθετε πλατεία και εξώστη. Μετατράπηκε σε κινηματογράφο και ήταν ο πρώτος της περιοχής που λειτούργησε ως Α προβολής. Η εμφάνιση multiplex πολύ κοντά του έδωσε και σε αυτόν τον κινηματογράφο τη χαριστική βολή. Σήμερα είναι κατάστημα.

ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ, Δάφνη (Α)

Δείγμα της εποχής των μεγάλων κινηματογράφων, λειτούργησε κατευθείαν στην Α προβολή και συναγωνίστηκε με επιτυχία τους καθιερωμένους κινηματογράφους της περιοχής. Σήμερα το κτίριο παραμένει αναξιοποίητο, μελαγχολική ανάμνηση.

ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ, Συγγρού (Α)

Βλέπε Πανελλήνιον.

ΜΙΝΙ ΡΕΞ, Καισαριανή (Β > Α)

Μικρός και ατμοσφαιρικός κινηματογράφος, με εξώστη. Διέθετε μικρά παράθυρα αλλά δεν λειτούργησε καλοκαίρι. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΜΙΤΣΙ, Κουκάκι (Β > Α)

Ιδιόμορφος κινηματογράφος στον πρώτο όροφο αυτόνομου κτιρίου, με ακανόνιστη αίθουσα και θερινό στην ταράτσα. Μετατράπηκε σε γυμναστήριο.

ΜΟΝ ΣΙΝΕ, Υμηττός (Β)

Χαρακτηριστικός παλιός κινηματογράφος, με… σφηνοειδή αίθουσα. Αργότερα μετονομάστηκε σε Μαριάννα.

ΜΟΝΤΙΑΛ, Πανεπιστημίου (Α)

Παλιά, πολύ ωραία αίθουσα της Αθήνας, με μεγάλη θεατρική ιστορία (θέατρο Μακέδο). Είχε μεγάλη είσοδο επί της Μπενάκη, απέναντι από του Πάνθεον (βλ. Πάνθεον) και μικρή αντίστοιχα στην Πανεπιστημίου, επί το κεντρικότερον. Ήταν ο πρώτος κινηματογράφος Α προβολής (αρχικά) που καθιέρωσε την προβολή δύο ταινιών, υποβαθμίζοντας όμως έτσι το κύρος του – αν και πολύ αξιοπρεπέστερος από τους αντίστοιχους «λαϊκούς». Διέθετε άνετο εξώστη και τα αναπαυτικότερα, ίσως, καθίσματα από τους κεντρικούς, στην πλατεία του. Κατεδαφίστηκε μαζί με το κτίριό του.

ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ, Πατησίων (Α)

Ο χειμερινός κινηματογράφος του φιλόδοξου κτιρίου που κατασκευάστηκε για να στεγάσει αίθουσες ψυχαγωγίας (κινηματογράφους, δύο θέατρα, κέντρο διασκέδασης). Μοντέρνος και καλοφτιαγμένος, βρισκόταν σε όροφο ενώ στην ταράτσα του κτιρίου λειτουργούσε ο ομώνυμος θερινός.

ΝΑΝΑ, Δάφνη (Β > Α)

Χτίστηκε κοντά στον ομώνυμο μεγαλόπρεπο θερινό (που ήταν από τους καλύτερους θερινούς της Αθήνας) και βρισκόταν πάντα στις πρώτες εισπρακτικές θέσεις ανάμεσα σε όλους τους συνοικιακούς. Διέθετε μεγάλη πλατεία και εξώστη. Έκλεισε και στη συνέχεια το κτίριό του μετασκευάστηκε για να στεγάσει ένα cineplex 6 αιθουσών.

ΝΑΝΑ, Καισαριανή (Β)

Από τους μικρούς παλιούς «συνοικιακούς» με συμπαθητική, ωστόσο, ατμόσφαιρα. Μετατράπηκε σε θέατρο (Καισαριανής).

ΝΑΣΙΟΝΑΛ, Νέος Κόσμος (Β)

Πολύ ωραίος κινηματογράφος, με πλατεία και θερινό στην ταράτσα. Λειτούργησε πολύ λίγα χρόνια –κατευθείαν στην εποχή της κρίσης– και μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης αρχικά, σε σούπερ μάρκετ στη συνέχεια.

ΝΕΓΚΡΟ, Κυψέλη (Α)

Συμπαθητικός κινηματογράφος στην καρδιά της κοσμικής τότε Κυψέλης, στη Φωκίωνος Νέγρη, από την οποία προφανώς απέκτησε και το περίεργο όνομά του. Λειτουργούσε στην Α προβολή, αλλά παρά τη στρατηγική του θέση δεν μπόρεσε να αντέξει για πολλά χρόνια.

ΝΕΡΑΪΔΑ 1, Καλλιθέα (Β > Α)

Από τους πιο πολυσύχναστους κινηματογράφους της Καλλιθέας, με προβολή κυρίως ελληνικών ταινιών. Μεταφέρθηκε από τη Β προβολή στην Α και υπήρξε η πρώτη αίθουσα ενός μικρού κινηματογραφικού συγκροτήματος.

ΝΕΡΑΪΔΑ 2, Καλλιθέα (Β > Α)

Δημιουργήθηκε στην ταράτσα του Νεράιδα, μια μεγάλη επικλινής αίθουσα χωρίς εξώστη, με το αρχικό όνομα Καμέλια. Αργότερα, που οι μεγάλες αίθουσες δεν γέμιζαν, απομονώθηκε τμήμα της και ονομάστηκε Νεράιδα 2. Στα τελευταία, προέβαλλε ταινίες σεξ.

ΝΙΡΒΑΝΑ, λ. Αλεξάνδρας (Α)

Χτίστηκε στη θέση του ομώνυμου, πολύ μεγάλου θερινού κινηματογράφου και ξεκίνησε με ποιοτικές διαθέσεις τις οποίες συνεχίζει. Μεγάλη, περιποιημένη (αν και κάπως χαμηλοτάβανη) αίθουσα, που λειτουργεί ακόμα.

ΝΙΤΣΑ, Αχαρνών (Α)

Πολύ ωραίος κινηματογράφος, εκτός κέντρου της περιοχής του, που ξεκίνησε στη δύσκολη εποχή. Έχει μετατραπεί σε πάρκινγκ.

ΟΑΣΙΣ, Νέος Κόσμος (Β)

Μικρός και πολύ απλός κινηματογράφος, στη θέση του ομώνυμου θερινού. Λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Ο χώρος του χρησιμοποιείται ως γυμναστήριο.

ΟΛΓΑ, Αγίου Μελετίου (Β)

Καλοφτιαγμένος κινηματογράφος διαρκούς λειτουργίας, στον πρώτο όροφο αυτόνομου κτιρίου, με καλή κίνηση. Παρεμφερής με τους κινηματογράφους Ορφέο και Φλώρα. Μετατράπηκε σε μουσική σκηνή.

ΟΛΥΜΠΙΑ, Παγκράτι (Β)

Μικρός, σχετικά, κινηματογράφος, χωρίς εξώστη. Είχε ανακαινιστεί και διατηρούσε ικανοποιητική κίνηση. Στράφηκε προς τις ταινίες σεξ και στη θέση του σήμερα βρίσκεται κατάστημα.

ΟΜΟΝΟΙΑ (Α)

Στο υπόγειο του ομώνυμου ξενοδοχείου, με δύο μικρές εισόδους στη στοά πίσω από την πλατεία Ομονοίας, κατάφερε παρά την έλλειψη βιτρίνας να γίνει γνωστό και να δουλεύει πολύ καλά. Διέθετε μεγάλη, χαμηλοτάβανη αίθουσα και θεωρεία στα πλάγια, με αρκετή πολυτέλεια για την εποχή του. Με την υποβάθμιση της περιοχής αλλά και των κινηματογραφικών αιθουσών, τελευταία προέβαλλε ταινίες σεξ και έκλεισε όταν το κτίριο του ξενοδοχείου μετατράπηκε σε μεγάλο κατάστημα.

ΟΝΤΕΟΝ, λ. Μεσογείων (Α)

Στην κάτω πλευρά των Αμπελοκήπων, ευρύχωρη αίθουσα χωρίς εξώστη και πάντα με καλές ταινίες. Στα χρόνια της κρίσης μετασκευάστηκε σε θέατρο (Πόρτα) και συνεχίζει τη θεατρική του λειτουργία.

ΟΠΤΑΣΙΑ, Άγιος Παύλος (Β)

Στο ισόγειο πολυκατοικίας, λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Απευθυνόταν σε πιο λαϊκό κοινό και παρουσίαζε πολλές ελληνικές ταινίες. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΟΡΦΕΟ, Αλκιβιάδου (Β > Α)

Μοντέρνος κινηματογράφος, σε θέση όπου μάλλον αδικήθηκε, και με λειτουργία στα χρόνια της πτώσης. Η άνοδός του στην Α προβολή δεν βοήθησε. Λειτούργησε στο τέλος του με ταινίες σεξ και κατεδαφίστηκε.

ΟΡΦΕΥΣ, Σταδίου (Α)

Από τους ωραιότερους κινηματογράφους της Αθήνας, πολύ μεγάλος, πολυτελής και φροντισμένος, με μεγάλους χώρους υποδοχής και ωραίο μπαρ (σπάνιο είδος για την εποχή του). Λειτουργούσε στην πρώην αυλή του κτιρίου του Αρσακείου και ξαναέγινε… αυλή, όταν το κτίριο ανακαινίστηκε για να στεγάσει το ΣτΕ. Πριν το τέλος του λειτούργησε για λίγο ως θέατρο. Στο παλιό του υπόγειο λειτουργούσε (και εξακολουθεί) το θέατρο Τέχνης.

ΟΡΦΕΥΣ, Δάφνη (Β)

Λειτούργησε στην αίθουσα του Σινέ 7, η οποία δέχτηκε μικρές αισθητικές παρεμβάσεις, με επιλεγμένες ταινίες. Πλαισίωσε το μεγάλο ομώνυμο θερινό της λεωφ. Βουλιαγμένης, ο οποίος κατεδαφίστηκε για να ανεγερθεί στη θέση του ο κινηματογράφος ABC.

ΟΣΚΑΡ, Αχαρνών (Α)

Στη θέση του ομώνυμου θερινού, στο τέρμα Αχαρνών, σε πολυκατοικία. Λειτούργησε και καλοκαίρια. Από τους ελάχιστους που διατηρούνται.

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΝ, Παγκράτι (Β > Α)

Ο δημοφιλέστερος κινηματογράφος της περιοχής και από τους πρώτους σε αριθμό εισιτηρίων «συνοικιακούς». Διέθετε πλατεία, εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Μεταφέρθηκε στην Α προβολή χάνοντας τα πολλά του εισιτήρια (σε συνδυασμό και με την πτώση, γενικότερα) και κατεδαφίστηκε για να χτιστεί στη θέση του σχολείο.

ΠΑΛΑΣ, Παγκράτι (Β > Α)

Από τους παλιότερους κινηματογράφους της Αθήνας, παραμένει αναλλοίωτος – σχεδόν μουσειακής αξίας. Αρχικά Παλλάς, στερήθηκε το ένα του λ όταν μεταφέρθηκε στην Α προβολή και έτσι απέφυγε το μπέρδεμα με τον ομώνυμο κεντρικό κινηματογράφο. Διαθέτει εξώστη και πλευρικά θεωρεία και μερικές χρονιές λειτούργησε και το καλοκαίρι, παρά την ύπαρξη του αδελφού θερινού στη διπλανή ταράτσα.

ΠΑΛΛΑΣ, Βουκουρεστίου (Α > Β)

Ο αριστοκρατικότερος (της παλιάς εποχής) κινηματογράφος της Αθήνας, με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια και κομψότητα, είχε κάνει προπολεμικά την πόλη υπερήφανη για το απόκτημά της. Από τους μεγάλους και πραγματικά ωραίους κινηματογράφους, με τεράστιο εξώστη (που είχε δύο ζώνες καθισμάτων, υφασμάτινα στην κάτω και ξύλινα στη «γαλαρία»). Επίσης, ο εξώστης διέθετε θεωρεία (που ήταν η διακεκριμένη θέση) καθώς και πλευρικά θεωρεία που έφταναν μέχρι την οθόνη. Ανακαινίστηκε (με ερωτηματικά για το αποτέλεσμα) περίπου στη δεκαετία του 60 και ήταν από τους πρώτους σε κίνηση, ταυτισμένος με «κοσμική έξοδο». Στα δύσκολα χρόνια έκλεισε, λειτούργησε περιστασιακά ως Β προβολής (!) και ευτυχώς μετατράπηκε σε θέατρο μετά από πλήρη ανακαίνιση που του απέδωσε ξανά την αρχική του αίγλη.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ, λ. Συγγρού (Α)

Παλιός κινηματογράφος χωρίς εξώστη, της εποχής των ξύλινων καθισμάτων. Παραδίπλα λειτουργούσε ο αδελφός θερινός. Χρόνια αργότερα, κατεδαφίστηκε και στη θέση του χτίστηκε πολυκατοικία με κινηματογράφο στο ισόγειο. Το νέο Πανελλήνιον ήταν μάλλον άχρωμο, έκλεισε, μετατράπηκε σε θέατρο (Κατερίνας Βασιλάκου) και έγινε πάλι κινηματογράφος με το νέο όνομα Μικρόκοσμος, αποκτώντας ένα δικό του κοινό

ΠΑΝΘΕΟΝ, Πανεπιστημίου (Α)

Από τις παλιές αίθουσες του κέντρου, με μεγάλη είσοδο επί της Μπενάκη. Η είσοδος στην Πανεπιστημίου ήταν ένας στενός διάδρομος που δεν προϊδέαζε για την πολύ ωραία και μεγάλη αίθουσα που υπήρχε στο βάθος. Έτσι, εντάχθηκε στα «μικρά» του κέντρου χωρίς ουσιαστικά να είναι έτσι. Αδικήθηκε από τις ταινίες που προέβαλλε (τις μεγάλες ταινίες μονοπωλούσαν οι «μεγάλοι» γειτονικοί) και παρέμενε αφρόντιστος. Τελευταία λειτούργησε ως θέατρο (Κ. Παξινού – Α. Μινωτής) και κατεδαφίστηκε με το κτίριό του.

ΠΑΝΘΕΟΝ, Άγιος Αρτέμιος (Α)

Βλέπε Εύα.

ΠΑΡΘΕΝΩΝ, Πετράλωνα (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος λαϊκού προσανατολισμού, με πολλές ελληνικές ταινίες. Διαρκούς λειτουργίας με συρόμενη οροφή. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΠΑΡΚ, Κυψέλη (Α)

Στην αρχή της οδού Κυψέλης (συμβολή με την Ευελπίδων) ξεκίνησε με αρχικό όνομα Αργώ και στην Α προβολή, ενώ ακόμα οι κινηματογράφοι της περιοχής ανήκαν στη Β. Εκτός πιάτσας, δεν είχε επιτυχία και μετονομάστηκε σε Παρκ για νέο ξεκίνημα. Μεγάλη, ευχάριστη αίθουσα χωρίς εξώστη, που μετατράπηκε σε θέατρο (Κάππα).

ΠΕΡΟΚΕ, Μεταξουργείο (Β)

Ιστορική αίθουσα, με θεατρικό παρελθόν και παρόν. Λειτούργησε ως κινηματογράφος παλιά και επίσης για λίγα χρόνια στη δεκαετία του 60.

ΠΙΓΚΑΛ, Πατησίων (Α)

Ο μεγαλύτερος, ίσως, κινηματογράφος της Αθήνας, ιδιαίτερα καλοφτιαγμένος, που δεν κατάφερε ωστόσο να αποσπάσει μερίδιο προτίμησης ανάλογα με το μέγεθός του. Με τα γειτονικά Άντζελα και Σελέκτ αποτελούσαν ένα άτυπο cineplex στην περιοχή. Μετατράπηκε σε αίθουσα μπιλιάρδου και σήμερα παραμένει αχρησιμοποίητο.

ΠΙΚΟΛΟ, Συγγρού (Β > Α)

Μικρή, υπόγεια και κάπως ακανόνιστη αίθουσα, με πολύ ζεστή ατμόσφαιρα και πάντα καλές ταινίες. Ωστόσο, μετατράπηκε σε κινηματογράφο ταινιών σεξ μέχρι που έκλεισε οριστικά και ο χώρος του δεν χρησιμοποιείται.

ΠΛΑΖΑ, Ερυθρός (Α)

Μοντέρνος (για την εποχή του) κινηματογράφος, κεντρικός – απόκεντρος, κατάφερε να αποκτήσει το κοινό του. Τελευταία είχε ανανεωθεί πλήρως και είχε αποκτήσει και δεύτερη αίθουσα. Ωστόσο, το εγχείρημα απέτυχε…

ΠΛΑΤΩΝ, Ακαδημία Πλάτωνος (Β)

Μεγάλος κινηματογράφος, σε περιοχή με μικρή κινηματογραφική κίνηση.

PLAYBOY, Αλεξάνδρας (Β)

Βλέπε Φλώρα.

ΠΡΩΤΕΥΣ, Κουκάκι (Β)

Φροντισμένος και αγαπητός κινηματογράφος, πολύ κοντά στον ομώνυμο θερινό. Κατεδαφίστηκε.

ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ, Παγκράτι (Α)

Καλοφτιαγμένος κινηματογράφος εκτός κέντρου Παγκρατίου, με… υπόγειο εξώστη και, βέβαια, ακόμα πιο υπόγεια πλατεία (αν και ουσιαστικά –λόγω κατωφέρειας– πρόκειται για ισόγεια αίθουσα) διατήρησε πάντα ένα καλό όνομα για τους φίλους του κινηματογράφου. Βρίσκεται σε λειτουργία.

ΡΑΔΙΟ ΣΙΤΥ, Πατησίων (Α)

Από τους πρώτους κινηματογράφους της «νέας» Πατησίων, ιδιαίτερα περιποιημένος και ατμοσφαιρικός, σε ένα πολύ καλό συνδυασμό σοβαρότητας και κομψότητας. Ανέβασε το κύρος του όταν εγκατέστησε το πολύ προχωρημένο τεχνολογικά σύστημα Cinerama, με τεράστια ημικυκλική οθόνη (η ταινία προβαλλόταν ταυτόχρονα από 3 μηχανές) που έδινε την αίσθηση του τρισδιάστατου, και στερεοφωνικό ήχο. Για τις ανάγκες των νέων εγκαταστάσεων θυσιάστηκε μεγάλο μέρος του εξώστη. Ακολούθησαν λαμπρές πρεμιέρες σε αποκλειστική προβολή, αλλά αργότερα το Cinerama εγκαταλείφθηκε. Το Ράδιο Σίτυ υπήρξε ο δεύτερος (μετά το Όπερα) παλιός κινηματογράφος που αναβαθμίστηκε, αλλά και αυτή η περίοδος δεν κράτησε για πολύ. Κατεδαφίστηκε, μαζί με το παρακείμενο κινηματοθέατρο Άννα Μαρία.

ΡΕΓΓΙΝΑ, Πανεπιστημίου (Α)

Πρόκειται για το θέατρο Κοτοπούλη, στο κτίριο του Ρεξ, που για ελάχιστα χρόνια λειτούργησε ως κινηματογράφος σε μια επιδίωξη ποιοτικής πλαισίωσης του Ρεξ. Παρά τους εισπρακτικούς θριάμβους του Ρεξ, το Ρεγγίνα (ή Ρετζίνα), πιο απρόσιτο λόγω… ασανσέρ και καλλιτεχνικών προσανατολισμών, δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία.

ΡΕΓΓΙΝΑ, Αχαρνών (Β)

Κάτω από τις γραμμές του τραίνου, στον Άγιο Νικόλαο, λιτός κινηματογράφος σε… εξοχική τοποθεσία. Λειτούργησε για λίγα χρόνια και κατεδαφίστηκε.

ΡΕΞ, Πανεπιστημίου (Α)

Ο δημοφιλέστερος κινηματογράφος για το ευρύ κοινό, στο επιβλητικό (σε στυλ αμερικάνικου ουρανοξύστη) και καινοφανές, για την εποχή του, κτίριο. Διέθετε δυο εξώστες και πλευρικά θεωρεία, καθώς και καινοτομικά συστήματα (ο πρώτος, μαζί με το Cineac, που διέθεταν air conditioning για διαρκή λειτουργία, κ.ά.). Με την υποβάθμιση του αθηναϊκού κέντρου και την πτώση της κινηματογραφικής κίνησης, έχασε την αίγλη του. Έχει μετατραπεί σε κέντρο διασκέδασης…

ΡΕΞ 2, Πανεπιστημίου (Α)

Βλέπε Σινεάκ.

ΡΕΟ, Ιλίσια (Β)

Παλιός, μικροσκοπικός κινηματογράφος με ξύλινα καθίσματα, χαρακτηριστικός παραδοσιακός «κινηματογράφος της γειτονιάς» - και με πολύ φθηνό εισιτήριο, λόγω των προδιαγραφών του. Στο ισόγειο πολύ ωραίου κτιρίου, μετατράπηκε σε θέατρο (Δημήτρη Ποταμίτη).

ΡΙΑΛΤΟ, Κυψέλη (Β > Α)

Στη θέση του ομώνυμου θερινού, πολύ μοντέρνος (για την εποχή του) και καλοφτιαγμένος, ξεχώριζε από το πλήθος. Διέθετε εξώστη και, αν και στο ισόγειο πολυκατοικίας, λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Μετατράπηκε σε θέατρο (Νέο Ριάλτο και στη συνέχεια Αλέκος Αλεξανδράκης) με μείωση του χώρου της πλατείας για επέκταση της σκηνής.

ΡΙΒΟΛΙ, Σοφοκλέους και Αριστείδου (Α)

Σε απόσταση αναπνοής από τους μεγάλους κινηματογράφους του κέντρου, η υπόγεια θέση του και η έλλειψη βιτρίνας δεν το βοήθησαν. Διέθετε στενόμακρη αίθουσα χωρίς εξώστη, η οποία μάλιστα είχε διακριθεί και με βραβείο «διακοσμητικής αρτιότητας», και λειτουργούσε με σύγχρονο τεχνικό εξοπλισμό (καλά μηχανήματα προβολής & ήχου και air conditioning για απρόσκοπτη λειτουργία και το καλοκαίρι). Προέβαλλε κυρίως ελληνικές ταινίες και στα τελευταία του, ταινίες σεξ.

ΡΙΝΤΑ, Αχαρνών (Β > Α)

Από τους «συνοικιακούς» με τη μεγαλύτερη κίνηση. Μεγάλη, σχεδόν υπόγεια αίθουσα που λειτουργούσε και καλοκαίρι, με πλευρικά ανοίγματα. Παρουσίαζε κατά κανόνα ελληνικές ταινίες. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης.

ΡΙΤΑ, Νέα Σμύρνη (Β)

Απλός κινηματογράφος, σε σχετικά απόκεντρο σημείο.

ΡΟΔΟΝ, Μάρνη (Α)

Σε κομβικό σημείο και χωρίς άμεσο ανταγωνιστή, έμεινε ωστόσο πάντα ένας κινηματογράφος χαμηλών τόνων. Διέθετε εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Οξύμωρα, έγινε διάσημο όταν μετά τη διακοπή της κινηματογραφικής του λειτουργίας μετατράπηκε σε χώρο μουσικών παραστάσεων. Σήμερα στεγάζει σούπερ μάρκετ.

ΡΟΖΙΚΛΑΙΡ, Πατησίων (Β)

Στην περιοχή της Ομόνοιας, ιστορικός λαϊκός κινηματογράφος που οφείλει το όνομά του στα ονόματα των θυγατέρων του ιδιοκτήτη (Ρόζα και Κλαίρη). Η αίθουσά του, με κομψή διακόσμηση κλασικού στυλ, διέθετε εξώστη και η είσοδος ήταν από την πλευρά της οθόνης, ενώ διατηρούσε τα… παραδοσιακά ξύλινα καθίσματά της. Παρουσίαζε 2 ταινίες και έγινε μια μικρή προσπάθεια ευπρεπισμού του στα χρόνια της επταετίας. Αρχικό όνομα Παγκόσμιον και μεταγενέστερο Νέο Ροζικλαίρ. Κατεδαφίστηκε μαζί με το κτίριό του.

ΡΟΖ ΜΑΡΙ, Άγιος Αρτέμιος (Β)

Από τους πολύ ωραίους κινηματογράφους της Αθήνας, μόνο χειμερινός (αν και σε αυτόνομο κτίριο), λειτούργησε αρχικά με το όνομα Προμηθεύς. Παρουσίαζε ελληνικές και λαϊκές ταινίες. Μετατράπηκε σε γυμναστήριο.

ΡΟΞΥ, Κυψέλη (Β > Α)

Πολύ ωραίος κινηματογράφος, ο «αριστοκρατικός» της Κυψέλης. Δεν άντεξε ούτε αυτός… Έχει μετατραπεί σε αίθουσα ψυχαγωγίας.

ΣΕΛΕΚΤ, Πατησίων (Α)

«Καθώς πρέπει» κινηματογράφος που έγινε δημοφιλής και ο πιο επιτυχημένος από το τρίο της περιοχής του (Άντζελα και Σελέκτ). Συγκέντρωνε πολύ κόσμο με ελληνικές ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου. Στο τέλος του, μετατράπηκε σε τηλεοπτικό στούντιο και στη συνέχεια σε σούπερ μάρκετ.

ΣΙΝΑΝ, Καλλιθέα (Β)

Μικρός κινηματογράφος, στα ενδότερα της Καλλιθέας.

ΣΙΝΕ 7, Δάφνη (Β)

Βλέπε Ορφεύς.

ΣΙΝΕ 13, Καλλιθέα (Β)

Μικρός κινηματογράφος, στα ενδότερα της Καλλιθέας.

ΣΙΝΕΑΚ, Πανεπιστημίου (Α)

Αρχικά προγραμματιζόταν για χορευτικό κέντρο, έγινε όμως ένας «ιδιαίτερος» κινηματογράφος αφού ήταν ο μόνος που διατήρησε για πολλά χρόνια το πρόγραμμα επικαίρων και ποικιλιών (εξ ου και το όνομα, από το γαλλικό όρο Cinéma Actualités). Πρόγραμμα που ήταν πάντα κατάλληλο για παιδιά, με συνέπεια να αποτελεί παιδικό στέκι. Πολύ ωραία αίθουσα, στο υπόγειο του Ρεξ, με δυο εισόδους και πλευρικά θεωρεία. Όταν το πρόγραμμά του υπερκαλύφθηκε από τις τηλεοπτικές προβολές, μετονομάστηκε σε Ρεξ 2 και λειτούργησε με κανονικό πρόγραμμα χωρίς όμως την παλιά του εισπρακτική επιτυχία. Μετατράπηκε σε θέατρο για το θίασο Παξινού – Μινωτή μετά την κατεδάφιση του αντικρινού Πάνθεον, και παραμένει θέατρο.

ΣΙΝΕ ΜΟΝΤ, Πατησίων (Β)

Πολύ μικρός, ημιυπόγειος κινηματογράφος, από τους νέας γενιάς της Πατησίων, στα ενδότερα (Νάξου). Λειτουργούσε και το καλοκαίρι με πλευρικά ανοίγματα. Έγινε μια μικρή προσπάθεια για άνοδο στην Α προβολή, αλλά τελικά μετατράπηκε σε θέατρο.

ΣΙΝΕ ΝΙΟΥΣ, Σταδίου (Β)

Βλέπε Άστορ.

ΣΙΝΕ ΟΠΕΡΑ, Ακαδημίας (Α)

Ιδιαίτερα καλοσχεδιασμένος κινηματογράφος, δεν απογειώθηκε από την αρχή λόγω… απόστασης από την κεντρική πιάτσα, εισόδου σε στοά και υπόγειας αίθουσας. Για ένα διάστημα –λύση ανάγκης– φιλοξενούσε επαναλήψεις κλασικών ταινιών. Ωστόσο, μαζί με τους γειτονικούς κινηματογράφους (Έλλη, Ακάδημος, Ίρις) αποτελούσαν μια εναλλακτική κινηματογραφική πιάτσα. Υπήρξε ο πρώτος αθηναϊκός κινηματογράφος που αναβαθμίστηκε, με νέου τύπου καθίσματα και ηχητικές εγκαταστάσεις, και πήρε τη ρεβάνς όταν οι μεγάλοι κινηματογράφοι έκλειναν. Απέκτησε δεύτερη, μικρή αίθουσα που δημιουργήθηκε στη θέση της σκηνής και των παρασκηνίων.

ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ, Πλάκα (Β)

Στη θέση του θερινού Παρί, στην οδό Κυδαθηναίων, περιποιημένη ημιυπόγεια αίθουσα με εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Μετατράπηκε σε κέντρο διασκέδασης ενώ ο θερινός επαναλειτουργεί.

ΣΠΛΕΝΤΙΤ, Σταδίου (Α)

Βλέπε Έσπερος.

ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ, Νέα Σμύρνη (Β > Α)

Από τους παλαιότερους συνοικιακούς, μικρός και ατμοσφαιρικός, συνυφασμένος με τη Νέα Σμύρνη. Διέθετε πλατεία, εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Πρόσφατα έγινε δημοτικός, ανακαινίστηκε και ο εξώστης αποτέλεσε μια δεύτερη αίθουσα.

ΣΤΑΡ, Αγίου Κωνσταντίνου (Α)

Από τους ωραιότερους κινηματογράφους της Αθήνας, υποδειγματικής αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Διέθετε πρώτο εξώστη (που ήταν και η «καλή» θέση) και δεύτερο, αλλά αυτή η αρχική αντίληψη ήταν πολύ προχωρημένη. Έτσι, ο «καλός» εξώστης στη συνέχεια λειτούργησε ως… εξώστης, ενώ ο δεύτερος έμεινε για βοηθητική χρήση. Είναι χαρακτηριστική, πάντως, η έλλειψη χώρου υποδοχής, αφού παλιά οι θεατές συνήθιζαν να μπαίνουν κατευθείαν στην αίθουσα χωρίς αναμονή και χωρίς… κατανάλωση στο μπαρ. Ίσως λόγω της περιθωριακής του θέσης, δεν απέκτησε τη δημοτικότητα των άλλων κεντρικών κινηματογράφων. Έχανε σταδιακά το κύρος του, όπως όλοι οι κινηματογράφοι του κέντρου, και κατέληξε στην προβολή ταινιών σεξ χωρίς να ξέρουμε αν πρέπει να λυπηθούμε γι’ αυτό ή να χαρούμε, που τουλάχιστον έτσι διασώζεται (αλλά ως πότε;). Από τα κτίρια-κειμήλια της Αθήνας, για τα οποία δυστυχώς δεν περισσεύει ενδιαφέρον (και κονδύλι).

ΣΤΟΥΝΤΙΟ, Τρικόρφων (Α)

Ο δεύτερος κινηματογράφος της Αθήνας με προβολές αποκλειστικά καλλιτεχνικών ταινιών, σε εποχές πρόωρες για τέτοιες προσπάθειες – ωστόσο κατάφερε να αποκτήσει το κοινό του. Προηγουμένως λειτουργούσε ως θέατρο (Πορεία) και ξαναπήρε στη συνέχεια την ίδια χρήση και το ίδιο όνομα.

ΣΤΟΥΝΤΙΟ, πλ. Αμερικής (Α)

Νέα, πολύ μεγάλη αίθουσα, στην οποία μεταφέρθηκε η ιδέα του προηγούμενου κινηματογράφου της Τρικόρφων. Εισπρακτικός σταθμός στα χρονικά του, η αποκλειστική προβολή της ταινίας «Salo» (με άδεια προβολής μόνο σε ένα κινηματογράφο εκτός κέντρου, όπως είχε γίνει και για κάποιες άλλες ταινίες). Κινήθηκε καλά για ένα διάστημα, αλλά οι γενιές άλλαξαν και το νέο Στούντιο, παρά τις προσπάθειες ανανέωσης (Art Studio, Studio Novo) δεν κατάφερε να σταθεί.

ΤΙΠ ΤΟΠ, Νέα Σμύρνη (Α)

Μικρός, απόκεντρος και πολύ κομψός κινηματογράφος, ο πρώτος της Νέας Σμύρνης που λειτούργησε στην Α προβολή. Η ζωή του όμως κράτησε ελάχιστα χρόνια.

ΤΙΤΑΝΙΑ, Πανεπιστημίου (Α)

Εξαιρετική αίθουσα, της γενιάς των μεγάλων κινηματογράφων. Με λιτή, στιβαρή αρχιτεκτονική, βελούδινη αυλαία και υπέροχα βελούδινα καθίσματα στην πλατεία και μουσαμαδένια (πολυτέλεια για την εποχή του) στο μεγάλο εξώστη. Παρουσίαζε κατά κανόνα ταινίες ευρείας κατανάλωσης και, δυστυχώς, όπως συνηθιζόταν, δεν είχε γίνει καμιά φροντίδα για το φρεσκάρισμά του. Φυσικά, ήταν πολύ μεγάλος για να συνεχίσει να λειτουργεί. Κατεδαφίστηκε και στη θέση του χτίστηκε το ομώνυμο ξενοδοχείο.

ΤΙΤΑΝΙΑ, Θεμιστοκλέους (Α)

Πολύ μικρός κινηματογράφος, με προδιαγραφές… καταστήματος. Διέθετε μικρό εξώστη – πατάρι με είσοδο από την πλατεία, ενώ η είσοδός του ήταν κάτω από την οθόνη.

ΤΡΙΑΝΟΝ, Πατησίων (Α)

Σχετικά… απόκεντρος, μιας και δεν βρισκόταν επί της Πατησίων (αυτό ήταν μειονέκτημα κάποτε) και λιγότερο επιβλητικός από τους γειτονικούς, έφερε πάντως μια πρωτιά: λανσάρισε την τεχνική της συρόμενης οροφής ώστε να λειτουργεί και το καλοκαίρι. Πολύ καλά σχεδιασμένος και εγκάρδιος, επιβίωσε, ανακαινίστηκε και κάνει μια δεύτερη καριέρα με προσεγμένο πρόγραμμα.

ΤΡΟΠΙΚΑΛ, Καλλιθέα (Β > Α)

Μεγάλος και δημοφιλής κινηματογράφος, με εξώστη και θερινό στην ταράτσα. Δέχθηκε διαδοχικές αναβαθμίσεις με την άνοδό του στην Α προβολή, την ανακαίνισή του και τέλος τη διαίρεσή του σε δυο αίθουσες (ο εξώστης αποτέλεσε μια νέα, μικρότερη). Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά… Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΦΙΛΙΠ, Πατησίων (Β > Α)

Περιποιημένος κινηματογράφος, που διακρίθηκε κυρίως για την καλή επιλογή ταινιών. Παραμένει σε λειτουργία, με ανανεωμένο τεχνικό εξοπλισμό και καλλιτεχνικές ταινίες, διατηρώντας το προφίλ του.

ΦΛΟΡΙΝΤΑ, Αλεξάνδρας (Α)

Μικρός –σχετικά– και απρόσωπος κινηματογράφος, ξεκίνησε στα δύσκολα χρόνια και δεν κατάφερε να κερδίσει την προσοχή. Μετατράπηκε σε θέατρο αλλά ούτε και έτσι μπόρεσε να επιβιώσει.

ΦΛΩΡΑ, Αλεξάνδρας (Β > Α)

Λιτή αλλά και ευχάριστη αίθουσα, στον πρώτο όροφο αυτόνομου κτιρίου. Λειτουργούσε και τα καλοκαίρια με συρόμενη οροφή και… ανοιγόμενο πίσω τοίχο. Συνέχισε με ταινίες σεξ ως Playboy και μετονομάστηκε ξανά, στην παρακμή του, σε Αλφαβίλ, με ποιοτικές ταινίες. Προς κατεδάφιση…

ΦΡΥΝΗ, Γουδή (Β)

Ιδιαίτερα ωραίος και πολύ μεγάλος κινηματογράφος, μόνο πλατεία, στο ισόγειο πολυκατοικίας, λίγο παρακάτω από τον ομώνυμο προγενέστερο θερινό. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΧΑΡΑ, Πατησίων (Β)

Κινηματογράφος οικογενειακού προφίλ, στο τέρμα της Πατησίων, που στο τέλος προέβαλλε ταινίες σεξ.

ΧΑΡΑΥΓΗ, Υμηττός (Β)

Δανείστηκε το όνομά του από την τοποθεσία του και διατήρησε χαμηλούς τόνους. Μετατράπηκε σε σούπερ μάρκετ.

ΧΟΛΑΡΓΟΣ, Χολαργός (Α)

Βλέπε Αλόμα.